Router အသံုးျပဳပံုႏွင္႔ Static & Dynamic Router ေတြအေၾကာင္း

Router ေတြ ဆုိတာကေတာ့

Network သမားေတြ၊ Network ကို ေလ့လာခ်င္သူေတြ၊ အဆင့္ျမင့္ကြန္ယက္ခ်ိတ္ဆက္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္ေသာ မသိမျဖစ္

သိထားရမယ့္ အေရးပါတဲ့ အခ်က္တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ Router ဆိုတာ ဘယ္လုိမ်ိဳးလဲ။ ဘယ္လုိ အလုပ္လုပ္သလဲ။ ဘယ္လုိမ်ိဳး

အားသာခ်က္ေတြ႐ွိသလဲဆိုတာေတြကိုပါ သိထားရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ အခုေျပာမယ့္အေၾကာင္းေတြကို ေသခ်ာဖတ္ပါ။

Router ေတြဆိုတာ ကြန္ပ်ဴတာေတြ (Network) ကြန္ယက္ခ်ိတ္ဆက္ရာမွာ အသံုးျပဳေသာကိရိယာ တစ္ခုျဖစ္တယ္။

တကယ္ေတာ့ Router ေတြဆုိတာ Network ေတြြကိုတစ္ခုတည္းကေနၿပီးေတာ့ Network ေတြ ပြားမ်ားလာေအာင္

ခ်ဲ႕ထြင္ဖို႔အတြက္ ျပဳလုပ္ထားေသာ Network Device တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ အဆင့္လည္း ျမင့္တယ္။ ဘယ္လုိမ်ိဳး

အသံုးျပဳရတာလဲဆိုေတာ့ ဒီ Router ေတြဟာ Network ကြန္ယက္ႏွစ္ခု သီးသန္႔႐ွိေနတာကို တစ္ခုတည္းျဖစ္ေအာင္

ခ်ိတ္ဆက္အသံုးျပဳႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အသံုးျပဳရန္ ပညာ႐ွင္ေတြက ထုတ္လုပ္ထားေသာ အဆင့္ျမင့္ ဒီဇိုင္းပစၥည္း

တစ္ခုပါပဲ။ သီးျခားစီ႐ွိေနတဲ့ ကြန္ယက္ Network ႏွစ္ခုကို ခ်ိတ္ဆက္ေပးလုိက္တယ္ဆိုတာက ဥပမာ Ethernet Network

ႏွင့္ FDDI Network တို႔ျဖစ္တဲ့ Network ကြန္ယက္ႏွစ္ခုကုိတစ္ခုတည္းျဖစ္သြားေအာင္ ခ်ိတ္ဆက္အသံုးျပဳခ်င္တယ္ဆိုရင္

ဒီ Router ကို အသံုးျပဳၿပီးေတာ့ ခ်ိတ္ဆက္မွရမွာ ျဖစ္တယ္။ Router ကို အသံုးမျပဳရင္ေတာ့ ခ်ိတ္ဆက္အသံုးျပဳလုိ႔

ရခ်င္မွရႏုိင္မယ္ေပါ့။

အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး Router ကို အသံုးျပဳၿပီးေတာ့ ပုံစံမတူတဲ့ Ethernet Network ႏွင့္ FDDI Network တို႔ကို

ခ်ိတ္ဆက္လုိက္မယ္ဆိုရင္ ဒီ Network ႏွစ္ခုကို အသံုးျပဳေနလ်က္႐ွိေသာအသံုးျပဳသူေတြဟာ ဒီ Ethernet Network ႏွင့္

FDDI Network တို႔ဆီမွ Resources ေတြကို ေခၚယူ အသံုးျပဳႏုိင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလို ကြဲျပားတဲ့ Network

ကြန္ယက္ႏွစ္ခုကို Router အသံုးျပဳၿပီးေတာ့ ခ်ိတ္ဆက္ေပးလုိက္ျခင္းအားျဖင့္ Network ႏွစ္ခုဆီက Resources ေတြကို

အသုံုးျပဳလုိ႔ရေနတာကိုပဲ Internetwork လုိ႔ေခၚတာ ျဖစ္တယ္။ ထပ္ၿပီး ႐ွင္းေအာင္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီ Ethernet Network

ႏွင့္ FDDI Network တို႔ဟာ သီးျခားစီရွိေသာ Function ေတြႏွင့္ သီးသန္႔စီ အလုပ္လုပ္ေနၾကတယ္ ဆိုေပမယ့္ ဒီ Router

ကို အသံုးျပဳၿပီးေတာ့ ခ်ိတ္ဆက္လုိက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒီ Network ႏွစ္ခုၾကားမွာ ႐ွိေနေသာ Data ေတြ၊

အခ်က္အလက္ေတြကို ခ်ိတ္ဆက္ ဖလွယ္ျခင္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာေပါ့။ ဒီ Internetwork ကို အေကာင္းဆံုး

နားလည္ႏိုင္ဖုိ႔အတြက္ ဥပမာေပးၿပီးေျပာရရင္ျဖင့္ အခုလက္႐ွိ အင္မတန္မွကို ေပၚျပဴလာျဖစ္ေနေသာ၊ လူေတြ

အသံုးမ်ားေနေသာ Internet ပဲ ျဖစ္တယ္။ အင္တာနက္ဟာဆုိရင္ Internetwork ပဲ ျဖစ္တယ္။ Network

ကြန္ယက္ေသးေသးေလးေတြကအစ ခ်ိတ္ဆက္အသံုးျပဳထားတဲ့အတြက္ လူေတြလုိအပ္သမွ်ေသာ အခ်က္အလက္ေတြ၊

Data ေတြ မွန္သမွ်ကို ႐ွာေဖြယူလုိ႔ရေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

Router ေတြကို TCP/IP Protocol Suit ကို အသံုးျပဳေသာ Interntwork ကြန္ယက္ႀကီးေတြမွာ အမ်ားအားျဖင့္

အသံုးျပဳမ်ား ၾကပါတယ္။ Router ေတြဟာ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာ Network ကြန္ယက္ေတြရဲ႕ၾကား Packet ေတြကို

ပို႔ေဆာင္ရာမွာ Network Layer ျဖစ္တဲ့ Open Systems Interconnection (OSI) Layer ေတြထဲက Layer 3 ႏွင့္

အလုပ္လုပ္တာ ျဖစ္တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီ Layer 3 ကိုပဲ အသံုးျပဳတာလဲဆုိေတာ့ ဒီ Router ေတြဟာ Bridge ေတြထက္

ပိုၿပီးေတာ့ အဆင့္ျမင့္ေသာ OSI Layer ေတြႏွင့္ပဲ အလုပ္လုပ္ႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္တယ္။ ဘာလို႔

အဲ့လုိျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့ Router ေတြဟာ Packet တစ္ခုကို ပို႔ေပးရတဲ့အခါမွာ အဲ့ဒီ Packet ရဲ႕ လိပ္စာ MAC Address

ကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ပို႔ေပးရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီ Packet ေလးသြားရမယ့္ေနရာျဖစ္တဲ့ Destination Address ကိုပါ

သိရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေျပာရရင္ Router ေတြဟာ Packet ေလးတစ္ခုကို ပို႔မယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီ Packet ေလးရဲ႕ လိပ္စာအျပင္ အဲ့ဒီ

Packet ေလးဟာဘယ္ကိုသြားမလဲဆိုတဲ့ Destination Address ကို ႐ွာရတာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ Router ဟာ

Packet ေတြကို Route တဲ့ ေနရာမွာေရာ၊ Data ေတြကိ္ု Process လုပ္တဲ့ ေနရာမွာေရာ၊ အခ်က္အလက္ေတြကို Filter

စစ္ထုတ္ေပးတဲ့ေနရာမွာေရာ ပိုၿပီးေတာ့ Performance ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ Router

ေတြဟာ Bridge ေတြထက္ ပိုၿပီးေတာ့သာတာေပါ့။

ပိုၿပီးနားလည္ေအာင္ Router ေတြရဲ႕ အားသာတဲ့ အခ်က္ေတြကို တစ္ခ်က္ခ်င္းစီ ေျပာျပမယ္။

• Router ေတြဟာ ခ်ိတ္ဆက္ေသာ Network ေတြ မ်ားျပားလာတာနဲ႔အမွ် Network တစ္ခုလံုးမွာ Data ပို႕မယ့္

လမ္းေၾကာင္းေတြဟာ မ်ားျပားလာၿပီးေတာ့ Fault Tolerance ေတြလည္း ပံ့ပိုးေပးလာႏုိင္ပါတယ္။

• ေနာက္ၿပီးေတာ့ Router ဟာ Bridge ေတြထက္သာတာက Data ေတြကို ပို႔ဖို႔အတြက္ လမ္းေၾကာင္းေတြကို

အမ်ားႀကီး ႐ွာႏုိင္ပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အခ်က္အလက္ေတြကို ပို႔တဲ့ေနရာမွာ Router ေတြမွာ လမ္းေၾကာင္းေတြ

အမ်ားႀကီးႏွင့္ပို႔တာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလမ္းေၾကာင္းမရရင္ ေနာက္တစ္လမ္းကေနပို႔လုိ႔ရ ေအာင္ လမ္းေၾကာင္းကို Route မွာ

ျဖစ္တယ္။

• ေနာက္တစ္ခုကက်ေတာ့ Router ေတြဟာ Network Segment ေတြ အမ်ားႀကီးကို ခ်ိတ္ဆက္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ Data

ေတြအတြက္ Traffic လမ္းေၾကာင္းေတြကိုလည္း စိစစ္ေပးႏုိင္တယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီ Packet တစ္ခုကို

တစ္ေနရာလႊတ္ၿပီးရင္ ေနာက္ Packet တစ္ခုကိုက်ေတာ့ ေနာက္တစ္ေနရာကို ထပ္လႊတ္ေပးႏုိင္ျခင္းတုိ႔ ျဖစ္တယ္။

• ဒီ Router ေတြကို အသံုးျပဳရာမွာ ေနာက္ထပ္ အားသာခ်က္တစ္ခုကေတာ့ အလြန္႐ႈပ္ေထြးေသာ Network

ကြန္ယက္ေတြကို တပ္ဆင္ရာမွာ သို႔မဟုတ္ ခ်ိတ္ဆက္ရာမွာ အသံုးျပဳႏုိင္ျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။ Network Segment

တစ္ခုခ်င္းစီကို Subnetwork သို႔မဟုတ္ Subnet လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ အဲ့ဒီ Subnet တုိင္းမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ Network

Address လိပ္စာ ကိုယ္စီ႐ွိၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး Subnet တစ္ခုခ်င္းစီမွာ Nodes ေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ Node

တုိင္းမွာလညး္ ကိုယ္ပိုင္လိပ္စာေတြျဖစ္တဲ့ Address ေတြ ကိုယ္စီ႐ွိၾကပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႐ႈပ္ေထြးေသာ Network

ကြန္ယက္ႀကီးပဲ ျဖစ္ပါေစ၊ Network Address ေတြ၊ Host/Node Address ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားပါေစ၊ ဒီ Router ဟာ

႐ွိေနေသာ Network Address ေတြ၊ Host/Node Address ေတြအတုိင္း မရရေအာင္ကို ေပးပို႔ရမယ့္ Packet ေတြကို

လုိက္ၿပီးေတာ့ ပို႔ေပးပါတယ္။ ဆုိလိုတာက Router ေတြဟာ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႐ွိေနတဲ့ Network Address ႏွင့္ Host/

Node Address ေတြကိုေပါင္းၿပီးေတာ့ Network ထဲမွာ႐ွိတဲ့ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပို႔ေပးရမယ့္ေနရာကိုေရာက္ေအာင္

ပို႔ေပးႏိုင္ပါတယ္။

• ဒါ့အျပင္ Router ေတြဟာ Data Packet ေတြကုိ ပို႔တဲ့အခါမွာ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကေနပို႔ရင္ ဘယ္လုိေကာင္းတယ္၊

ျမန္ေစတယ္ဆုိတာကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဘယ္ Router ကိုအသုံးျပဳရမလဲဆိုတာကိုေသာ္ လည္းေကာင္း

ေရြးခ်ယ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Router ေတြဟာ သူ႔ဆီကို Data Packet ေတြ ေရာက္လာၿပီဆိုရင္ ဒီ Packet ကို

အျမန္ေရာက္ေအာင္ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကေနမွ ပို႔လုိက္မယ္ဆိုတာမ်ိဳး ႐ွိပါတယ္။

• ဒါေပမယ့္ Router ေတြဟာ သူ႔ဆီကို လာတဲ့ Packet ေတြကို Network Address မသိရင္ပဲ ျဖစ္ေစ၊ ဒါမမဟုတ္ အဲ့ဒီ

Packet ရဲ႕ Destination Address ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း မသိႏုိင္တဲ့၊ အတိအက်မပါလာတဲ့ Packet မ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့

Router ဟာ လံုး၀ကို ပို႔မေပးဘဲႏွင့္ ပယ္ဖ်က္ပစ္တတ္ပါတယ္။

Router ေတြမွာ Routing Table လုိ႕ေခၚတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြပါ႐ွိတဲ့ Table တစ္ခု ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ Routing Table

မွာ Packet ေတြႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ Network Address ေတြ၊ Packet ေတြပို႔ဖုိ႔အတြက္ Internetwork တစ္ခုလံုးမွာ

႐ွိေသာ ျဖစ္ႏုိင္သမွ်ေသာ Path လမ္းေၾကာင္းေတြ႐ွိတာ ျဖစ္တယ္။ Router ေတြဟာ Packet ေတြကို ပို႔ေဆာင္ရန္အတြက္

Routing Table မွာ ႐ွိေသာျဖစ္ႏုိင္သမွ်ေသာ Path လမ္းေၾကာင္းေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ Packet ေတြကုိ ပို႔တာျဖစ္တယ္။

ေနာက္တစ္ခုက Router ေတြဟာ Packet ေတြကို ပို႔ေပးတဲ့အခါမွာ ၄င္း Router ေတြရဲ႕ Destination Address ေတြကို

ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္တာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ Router ေတြဟာ Packet ေတြကို ပို႔တဲ့အခါမွာ အဲ့ဒီ Packet

ေတြရဲ႕ Network Address ကို အတိအက်သိမွ ပို႔ေပးတာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Packet တစ္ခုကို ၾကည့္လိုက္လို႔ အဲ့ဒီ

Packet မွာ Network Address က အတိအက်ပါမလာဘူးဆိုရင္ ပို႔ေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ Packet ေတြရဲ႕ Network

Address ေတြပါၿပီးေတာ့ ပို႔ေပးရမယ့္ Destination Address မပါဘူးဆိုရင္လည္း ပို႔မေပးပါဘူး။

Router ေတြဟာ Data အခ်က္အလက္ေတြကို ပို႔ေပးတဲ့အခါမွာ Router ေတြရဲ႕ Packet ေတြကို ပို႔ေပးတဲ့ပံုစံကို

ေျပာျပမယ္။ Internetwork ဆိုတာ ကြန္ယက္ေသးေသးေတြေရာ၊ႀကီးႀကီးေတြေရာ ေပါင္းစပ္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္လာတာဆိုေတာ့

တခါတရံ အရမ္းကို ႐ႈပ္ေထြးေသာ ကြန္ယက္တစ္ခုျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး ႐ႈပ္ေထြးေသာ ကြန္ယက္ေတြမွာ Packet

ေလးတစ္ခုကို သူသြားမယ့္ေနရာ ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးဖုိ႔ရာ သိပ္ကို လြယ္ကူတဲ့ အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ Router

ေတြဟာ သူတုိ႔ဆီကို Packet တစ္ခု ေရာက္လာၿပီဆုိရင္ အဲ့ဒီ Packet ကို ဘယ္ေနရာကိုပို႔ေပးရမလဲဆိုတာကို သိဖို႔အတြက္

ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ Network Address ကို ၾကည့္တာ ျဖစ္တယ္။ Network Address ကို Routing Table မွာ

ၾကည့္တာ ျဖစ္တယ္။ သိၿပီဆိုမွ ၄င္း Packet ကိုျပန္ထုတ္ပိုးလုိက္ၿပီးေတာ့ ပို႔ေပးရမယ့္ေနရာကို သြားေရာက္ၿပီးေတာ့

ပို႔တာျဖစ္တယ္။ Router ေတြဟာ Bridge ေတြထက္ေတာ့ မတူညီတဲ့ Network နည္းပညာမွာ Packet ေတြကို

ပို႔တဲ့အခါမွာပိုလြယ္ကူပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ တကယ္လို႔ Router တစ္ခုဟာ Token Ring Network တစ္ခုကေနမွ

Ethernet Network တစ္ခုဆီကို Data Packet ေတြ ပို႔ေပးရေတာ့မယ္ဆိုလ်င္ အဲ့ဒီ Token Ring Network ကေနလာတဲ့

Data Packet ကို Ethernet Network ဆီကို ပို႔ဖု႔ိအတြက္ အဲ့ဒီ Packet ေလးကို Token Ring Network ပံုစံ

ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အရင္ျဖည့္လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ Ethernet Network Frame ပံုစံအတုိင္း ျပန္ၿပီးေတာ့

ထုတ္ပိုးလုိက္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ပို႔ေပးရမယ့္ေနရာကို အေရာက္ပို႔တာ ျဖစ္တယ္။ Packet တစ္ခုကို ၾကည့္လိုက္။ ဘယ္

Network ကလည္းဆိုတာ ၾကည့္လုိက္။ ေနာက္ၿပီး အဲ့ဒီ Packet ကို ပို႔ေပးရမယ့္ လိပ္စာ Network Address ကို MAC

Address မွာ ၾကည့္တယ္။ ၿပီးရင္ ပို႔ေပးတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳးလုပ္တာဟာ အမွန္ေတာ့ Network Traffice ကို ေလးေစပါတယ္။

Network ရဲ႕ Speed ကို က်သြားေစပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ Network Speed ကို က်သြားေစတာလဲ၊ Network Traffic ကို

ေလးေစတာလဲ ဆိုတာကို ေျပာျပမယ္။ ဒါကခ်ိတ္ဆက္တဲ့ ကြန္ယက္ Network ေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့ Frame Size ေၾကာင့္ပါ။

ဥပမာေနနဲ႔ ေျပာရရင္ Ethernet Network Frame Size ဟာ အနီးစပ္ဆံုး ေျပာရရင္ေတာ့ 1500 Bytes အထိသာ

႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Token Ring Network Frame Size က်ေတာ့ 4000 Bytes ကေနမွ 18000 Bytes အထိ

႐ွိၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ 4000 Bytes ကေနမွ 18000 Bytes အထိ ႐ွိေသာ Ethernet Network ကေန ပို႔လိုက္ေသာ

Data Packet ေတြကို Token Ring Network ဆီကို ပုိ႔ေပးမွာဆိုေတာ့ ဒီအတိုင္းပို႔လုိ႔မရဘူး။ Ethernet Network

Frame Size အတုိင္း ပို႔ေပးရမွာဆုိေတာ့ Frame Size ကို ထပ္ေျပာင္းေပးရတယ္။ ဒီေတာ့ 4000 Bytes ကေနမွ 18000

Bytes အထိ႐ွိေသာ Token Ring Network Frame Size ကို 1500 Byte ႐ွိေသာ Ethernet Network Frame Size

အျဖစ္ျပန္ေျပာင္းေပးရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ Router ဟာ Ethernet Network Frame 12 ခုေတာင္ ျပဳလုပ္ေပးရပါတယ္။

အဲ့ေတာ့ Network ရဲ႕ Speed က ေလးၿပီေပါ့။

Router ေတြမွာ သူတို႔ကိုယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ထားေသာ Routing Table ဆိုတာ ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ Routing Table မွာ

ဘာေတြ႐ွိလဲဆိုေတာ့ Packet ေတြရဲ႕ Network Address ေတြ၊ ေနာက္ၿပီးအဲ့ဒီ Network မွာ ႐ွိေနေသာ Router ေတြရဲ႕

Address ေတြ ႐ွိပါတယ္။

Router မွာ Routing Table ျပဳလုပ္ပံုေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ Router အမ်ိဳးအစား(၂)မ်ိဳး ႐ွိၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီ (၂)

မ်ိဳးကေတာ့-

• Static Routing ႏွင့္

• Dynamic Routing တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ွ

Static Router

Static Router ကို အသံုးျပဳေသာ Router မွာဆိုရင္ သူ႔မွာ႐ွိေသာ Routing Table ကို Administrator ကေနမွ

Manully ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် Update လုပ္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ Router ဟာအကယ္၍မ်ား အတုိဆံုးႏွင့္ အထိေရာက္ဆံုး

လမ္းေၾကာင္းကို မလိုအပ္သည့္တုိင္ေအာင္ အၿမဲတမ္းရည္ရြယ္ ပို႔ေနက် လမ္းေၾကာင္းအတုိင္းပဲ ေပးပို႔ပါတယ္။ တကယ္လို႔

Router ရဲ႕ Table မွာေပးပို႔ရမယ့္ Packet ရဲ႕ Network Address ပါသည့္တုိင္ေအာင္ Destination မ႐ွိခဲ့ရင္ Router ဟာ

Packet ကို ပယ္ဖ်က္ပစ္လုိက္ပါတယ္။



Dynamic Router

Dynamic Router ကို အသံုးျပဳေသာ Router မွာဆိုရင္ သူ႔မွာ႐ွိေသာ Routing Table ကို Static Routing မွာကဲ့သို႔

Administrator ကေနမွ Manually လုိက္ၿပီးေတာ့ Update လုပ္စရာမလုိပါဘူး။ သူ႔ဘာသာသူ Routing Table ကို

Automatically အလိုအေလ်ာက္ Update လုပ္သြားတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ပထမဦးဆံုးေသာ Router ကေတာ့

Routing Table ကို သူ႔ဘာသာသူAdministrator ကေနမွ Configure သတ္မွတ္ေပးရပါတယ္။ ပထမဦးဆံုးေသာ Router

တစ္ခုတည္းပါပဲ။ က်န္တဲ့ Dynamic Router ေတြကေတာ့ သူအလုိအေလ်ာက္ Automatically အရ Update

လုပ္သြားမွာ ျဖစ္တယ္။ ဆိုလုိတာက Dynamic Routing ကို အသံုးျပဳေသာ Router ေတြက်ေတာ့ Discovery Process

ဆိုတာကို အသံုးျပဳၿပီး ႐ွိေနတဲ့ Router ေတြရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြကို႐ွာေဖြပါတယ္။ Dynamic Router ေတြဟာ

သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္လုိ႔ရတဲ့အျပင္ အျခား Router ေတြရဲ႕ ရ႐ွိလာတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့

Routing Table ေတြကို Updateလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား Network တစ္ခုမွာ Multiple Routers လမ္းေၾကာင္းေတြ

အမ်ားႀကီး႐ွိခဲ့မယ္ဆုိင္ Router ဟာ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းက အေကာင္းဆံုးလဲ ဆုိၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

Router ေတြရဲ႕ အေကာင္းဆံုးလမ္းေၾကာင္းဟာ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းလဲလို႔ ေရြးခ်ယ္ရာမွာ နည္းလမ္း(၂)မ်ဳိး ႐ွိပါတယ္။

ဒါေတြကေတာ့-

• Distance Vector Algorithm ႏွင့္

• Link-State Algorithm တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Distance Vector Algorithm

ဒီနည္းလမ္းကေတာ့ ကြန္ရက္ႏွစ္ခုအၾကား ဆက္သြယ္သြားရမယ့္ခရီးမွာ ျဖတ္သြားရမယ့္ Router အေရအတြက္ေပၚ

မူတည္ၿပီးေတာ့ Costs in Host ကို တြက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့လမ္းေၾကာင္းမွာ ျဖတ္သြားရမယ့္ အနည္းဆံုး Hops ကို

ေရြးခ်ယ္ပါတယ္။ ဒီ Distance Vector Routing Protocol ဟာ RIP ဆိုတဲ့ Routing Information Protocol ပဲ

ျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းကို TCP/IP ေရာ၊ IPX/SPX ႏွစ္ခုစလံုးမွာပါ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။



Link-State Algorithm

ဒီနည္းလမ္းကေတာ့ Packet တစ္ခုအတြက္ လမ္းေၾကာင္းမွာ အျခားေသာ အခ်က္အလက္ေတြကိုပါ ထည့္သြင္း

စဥ္းစားလာပါတယ္။ ဘယ္လုိ အခ်က္အလက္ေတြလဲဆုိေတာ့ Network Traffic, Connection Speed, Costs ေတြကိုပါ

ထည့္သြင္း စဥ္းစာလာပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႕ ဒီ Algorithm ကို အသံုးျပဳတဲ့ Router အေနနဲ႔ကေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ Processing

Power လုိအပ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ Packet ေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ လိုရာကို ေပးပို႔ႏုိင္တယ္ေလ။ TCP/IP ရဲ႕ Routing

Protocol ျဖစ္တဲ့ OSPF (Open Shortest Path First) ဟာ ဒီ Link-State Algorithm ကို အသံုးျပဳပါတယ္။

Dynamic Router ေတြဟာ Maintain လုပ္ရတာလည္း လြယ္ကူသလုိ Static Router ေတြထက္စာရင္

ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Routing Table ကို Update လုပ္ရတာရယ္၊

ေနာက္ထပ္ Network Traffic ေတြကို ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ပံုမွန္သြားလာေနတဲ့ Traffic အျပင္ သူတို႔ရဲ႕ Discovery

လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ သြားလာမႈေတြ ႐ွိလာတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ ဒီေတာ့ Data Traffic အျပင္ သူတို႔ Traffic ေတြ

႐ွိလာတာေပါ့။ Distance Vector Protocol ျဖစ္တဲ့ RIP လုိ Protocol ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လဲဆိုတာ သူ႕ရဲ႕

Routing Table တစ္ခုလံုးႀကီးကို Network တစ္ခုလံုးဆီသို႔ စကၠန္႔သံုးဆယ္ၾကာတိုင္း ပို႔လႊတ္ေနပါတယ္။

ေအာက္မွာ Router ၏ အားနည္းခ်က္ႏွင့္ အာသာခ်က္ကို ေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။

Protocol တုိင္းဟာ OSI Model ရဲ႕ အလႊာတုိင္းမွာ အလုပ္လုပ္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီ အထဲမွာမွ Router

လုပ္ေပးႏိုင္ေသာ Protocol ႐ွိသလုိ၊ Router လုပ္မေပးႏိုင္ေသာ Protocol မ်ားလည္း ႐ွိပါတယ္။ Router လုပ္ေပးႏိုင္ေသာ

Routable Protocol တြင္ Network Layer Information မ်ားပါ႐ွိၿပီးေတာ့ Nonroutable Protocols မွာေတာ့ Network

Layer Information မ်ားမပါ႐ွိပါဘူး။



Routable Protocol ေတြကေတာ့-
• TCP/IP

• IPX/SPX

• DECNet

• OSI

• DDP (Apple Talk)

• XNS တုိ႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။



Nonroutable Protocol ေတြကေတာ့-

• NetBEUI

• DLC (HP Printers ႏွင့္ IBM Mainframe) ေတြမွာအသံုးျပဳသည္။

• LAT (Local Area Transport၊ DEC netwoking ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း) တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။